Аўтэнтычныя вясельныя ручнікі канца XIX - пачатку XX стагоддзя папоўнілі калекцыю Шклоўскага раённага гісторыка-краязнаўчага музея. Аб гэтым карэспандэнту БЕЛТА расказала старшы навуковы супрацоўнік установы культуры Ірына Гапеева.
"Гэтым ручнікам больш за 100 гадоў. Яны суправаджалі жанчын падчас вясельных цырымоній чатыры пакаленні. Ручнікі належалі сям'і шклаўчанкі Ірыны Цыганковай, жанчына прыняла рашэнне падарыць іх нашаму музею, каб захаваць сямейную рэліквію", - расказала старшы навуковы супрацоўнік.
Для музея гэта важны падарунак. Такіх ручнікоў у фондах установы культуры да гэтага не было. Па традыцыі вясельных ручнікоў павінна было быць 7, але захаваліся толькі два. "Адзін з іх - ільняны саматканы. Яго клалі пад ногі маладым у час абраду шлюбу. Другі ручнік - баваўняны. Яго клалі пад каравай, - адзначыла Ірына Гапеева. - Важна адзначыць і той факт, што ручнікі - мясцовыя. Яны належалі сям'і, якая пражывала на тэрыторыі Зарэчнага Шклова".
Як расказала старшы навуковы супрацоўнік, абодва ручнікі цікавыя для краязнаўцаў. "Асаблівасць саматканага ручніка ў яго малюнку і афарбоўцы кветак на канцах ручніка. Вытканы ўвесь бела-шэрымі кветкамі і на канцах ручніка кветкі размешчаны на зялёнай, чырвонай і аранжавых палосах. На другім ручніку вышыта літара "Н". Уладальніцу і выканаўцу гэтага ручніка звалі Надзея Андрэеўна Сінякова", - адзначыла яна.
"Прыемна, што жыхары шклоўскай зямлі імкнуцца захаваць гісторыю краю, сваіх сем'яў, перадаючы ў музей рэліквіі. Сумеснымі намаганнямі мы зможам захаваць сувязь паміж пакаленнямі, старадаўнія традыцыі і абрады, нашу гісторыю, - адзначыла Ірына Гапеева. - Мясцовыя жыхары актыўна і бязвыплатна дапаўняюць фонды нашага музея".
Плануецца, што новыя ручнікі ў бліжэйшы час зоймуць дастойнае месца ў пастаяннай экспазіцыі раённага музея.
